Janusz Korczak mawiał, że: „Nie ma dzieci – są ludzie”. Jest to niekwestionowana prawda. Dzieci – tak samo jak dorośli – przeżywają rozterki i mają problemy emocjonalne. Z tą różnicą, że nie potrafią sobie z nimi radzić. Z pomocą przychodzi wówczas psycholog dziecięcy. Podpowiadamy, jak wybrać psychologa dla dziecka w Warszawie.
Psychoterapia dziecięca – Warszawa
Znany psychoterapeuta w Warszawie pomoże uporać się z problemami, jakie dotykają dzieci i młodzież. W pracy psychoterapeuty ważne są kwalifikacje i doświadczenie, ale też zaufanie, jakim obdarzają specjalistę pacjenci. Z pewnością warto więc zwrócić uwagę na psychoterapeutę, który jest ceniony w środowisku pacjentów. Można przeanalizować dostępne w sieci opinie i zapoznać się ze specjalnością wybranego psychologa (wszelkie informacje zawarte są na stronie poradni czy psychologa).
Psychoterapia dzieci – kiedy należy szukać pomocy?
Wsparcie psychoterapeuty dziecięcego może być nieocenioną pomocą – tak naprawdę dla każdego dziecka. Czasy, w jakich przyszło dorastać naszym dzieciom, tylko z pozoru są łatwiejsze. Owszem, dzieci mają mnóstwo udogodnień; ciepłe ubrania, własne pokoje urządzone zgodnie z najnowszymi trendami, zabawki i gadżety elektroniczne.
Z drugiej jednak strony są przytłoczone codziennymi problemami: nadmiarem nauki w szkole, presją ze strony rówieśników, oczekiwaniami społecznymi. Nie wspominając o sytuacjach kryzysowych, które przydarzają się w każdej rodzinie – rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, choroba, przeprowadzka, uzależnienie rodzica itp. Takie sytuacje generują ogromny stres i rewolucję w życiu dziecka. Zawsze warto skonsultować się wtedy z psychologiem dziecięcym.
Rodzicu – bądź obecny i obserwuj swoje dziecko
Rodzic zna swoje dziecko najlepiej. Kiedy w znaczący sposób zmienia się zachowanie dziecka – to czas, aby niezwłocznie działać. Pamiętaj, że tak zwane trudne zachowania zawsze są prośbą o pomoc. Trudności dziecka mogą sygnalizować takie zachowania jak:
agresja
tiki nerwowe
lęki
moczenie nocne
obgryzanie paznokci
samookaleczanie się
przygnębienie
bezsenność lub nadmierna senność
odmowa jedzenia lub napady jedzenia (może to wskazywać na zaburzenia odżywiania)
izolowanie się itp.
Wybór psychologa – czym się kierować?
Psychoterapia dziecka to specyficzna dziedzina. Psychoterapeuta dziecięcy musi legitymować się odpowiednim wykształceniem (wielu specjalistów dokształca się również właśnie w dziedzinie psychologii dziecięcej) oraz doświadczeniem. Musi to być osoba sprawdzona i godna zaufania, ponieważ nie jest łatwo zdobyć przychylność dziecka. Warto też dowiedzieć się, w jakim nurcie terapeutycznym pracuje wybrany specjalista. Mogą to być: terapia Gestalt, niedyrektywna terapia zabawowa, podejście psychodynamiczne, podejście psychoanalityczne.
Wszelkie wątpliwości rozwieje także pierwsza konsultacja psychologiczna dzieci. Psycholog dziecięcy przede wszystkim przeprowadzi wywiad i zbierze wszelkie niezbędne informacje na temat rozwoju dziecka. Po zakończonej konsultacji przeprowadzi też rozmowę z rodzicami, podczas której wskaże problemy, z jakimi boryka się dziecko, a następnie przedstawi plan terapii.
Jak wyglądają wizyty u psychoterapeuty dziecięcego?
W procesie psychoterapii dzieci bardzo ważne jest zaangażowanie rodziców i pełna współpraca na linii terapeuta-rodzic. Część pracy trzeba bowiem wykonać z dzieckiem w domu, a także zmienić podejście i zmodyfikować swoje reakcje na niepożądane zachowania dziecka. Po 2-3 spotkaniach psychoterapeuta dobrze pozna sytuację dziecka i rodziny, co pozwoli wdrożyć skuteczną terapię.
Jeśli zaś chodzi o praktyczną stronę terapii – zwykle najlepsze efekty przynoszą sesje terapeutyczne trwające około godzinę (w zależności od problemu, potrzeb dziecka i nurtu terapeutycznego) i odbywające się raz w tygodniu. Jeśli mamy do czynienia z młodszym dzieckiem, to bardzo często wykorzystywane są elementy zabaw i gier. Starszym dzieciom i nastolatkom z reguły wystarcza rozmowa. Istnieje również możliwość odbycia terapii rodzinnej, w którą będą aktywnie zaangażowani wszyscy członkowie rodziny – zwłaszcza zaś ci, których relacje są problematyczne.
