Podczas gdy dla jednych szklanka jest do połowy pełna, inni widzą w niej szklankę do połowy pustą. To najlepiej opisuje podejście do życia, jakie przyjmują optymiści oraz pesymiści. Ci pierwsi widzą jedynie pozytywne skutki zdarzeń, drudzy natomiast kreują w głowie czarne scenariusze. Jak określić, kim jest pesymista, a co można powiedzieć o optymistach? Czy przyjęta wobec świata postawa ma wpływ na zdrowie? Jak nauczyć się pozytywnie postrzegać świat?
Pesymista, czyli świat widziany na czarno
Mianem pesymisty określa się osoby, które dostrzegają głównie negatywne aspekty życia. Jako synonim pesymisty wymienia się katastrofistę, smutasa, marudę, czy fatalistę. Wynika to z ogólnej postawy, jaką osoba ta przyjmuje wobec świata. Pesymista spodziewa się najgorszego. Nawet w pozytywnych z pozoru sytuacjach doszukuje się przygnębiających szczegółów, a każde ze zdarzeń skończy się w jego opinii źle. Mówiąc o tym, kim jest pesymista nie można nie wspomnieć o tworzeniu czarnych scenariuszy w umyśle. Osoba ta spodziewa się najgorszego, często odczuwa stres związany z przyszłością, marudzi, boi się i panikuje. Świat ma dla pesymisty szare barwy i rzadko coś jest w stanie go ucieszyć.
Kim jest optymista?
Na szczęście pesymista ma swojego opozycjonistę w postaci optymisty. To osoba o radosnym usposobieniu, która często dostrzega pozytywy i stara się z nadzieją patrzeć w przyszłość. Optymista skupia się na zaletach osób, sytuacji, zdarzeń. Spodziewa się, że w najbliższym czasie stanie się coś dobrego. Optymista lubi odnosić sukcesy i potrafi cieszyć się powodzeniem innych. To osoba życząca innym dobrze, która wierzy w dobro. W odróżnieniu od pesymisty stawia na pełne radości spojrzenie na otaczającą rzeczywistość. Akceptuje to, kim jest i chętnie dzieli się swoją radością z innymi. Optymista nie załamuje się, gdy na jego drodze pojawi się przeszkoda. Stara się zawsze znajdować odpowiednie wyjście i mieć nadzieje na dobre zakończenie. Podstawowa różnica między pesymistą a optymistą polega więc na postrzeganiu świata – optymista zawsze dostrzega to, co dobre i widzi świat w tysiącu kolorów.
Przysposobienie do świata a zdrowie
Okazuje się, że przybrana wobec życia postawa ma istotny wpływ na zdrowie. To, czy ktoś jest pesymistą a optymistą decyduje między innymi o odporności. Duża ilość stresu cechująca pesymistów ma wpływ na jej obniżenie, w wyniku czego osoba ta narażona jest na choroby. Inaczej jest w przypadku optymistów, wytwarzających spore pokłady endorfin pozytywnie wpływających na układ odpornościowy. Także układ krwionośny i nerwowy pozostają w obszarze oddziaływania przyjętej wobec świata postawy. U pesymistów wytwarzających dużo kortyzolu (hormonu stresu) częściej dochodzi do chorób związanych z obiegiem krwi, czy kondycją nerwów, niż w przypadku optymistów.
Czy da się kontrolować swoje spojrzenie na świat?
Niekiedy pesymiści świadomy swojej negatywnej postawy wobec świata chcą ją odmienić. To możliwe przy odpowiednim poziomie determinacji. Zagorzały pesymista powinien w tym celu pracować nad samooceną, leżącą u podstaw jego spojrzenia na otaczającą go rzeczywistość. Pomocne będzie wypracowanie odpowiedniej pewności siebie oraz radzenie sobie ze stresem. Negatywne myślenie powinno zastąpić szukanie pozytywów, a kreowanie czarnych scenariuszy powinno powoli ustępować miejsca nadziei na szczęśliwe zakończenie.
Źródło: Pexels.com
Podczas gdy synonimem pesymisty są określenia „smutas” i „maruda”, optymiści zamiennie nazywani są marzycielami, a niekiedy także ekstrawertykami. Określona postawa wobec świata zależy w dużej mierze od predyspozycji indywidualnych oraz sposobu wychowania. Osoba krytykowana w dzieciństwie, otaczana ludźmi szukającymi negatywnych aspektów codzienności z dużym prawdopodobieństwem wyrośnie na pesymistę. Może jednak walczyć o swoje podejście do świata, starając się dostrzegać pozytywy nawet w beznadziejnych sytuacjach.
