Najtrudniejszym w okresie kwarantanny jest fakt, że nasze życie uległo wielkiej zmianie tak nagle, bez uprzedzenia i całkowicie bez naszego udziału czy akceptacji.
Świat zmienił się radykalnie, a my teraz musimy jakoś dostosować się do niego.
Jak to się nam udaje? A przede wszystkim, jak zmieni się nasze życie?
10 punktów na czas pandemii
1. To ja decyduję o swoim życiu….
To mantra powtarzana w kulturze zachodu nastawionej na jednostkę. To, co indywidualne jest najistotniejsze. To jednostka powinna decydować o swoim życiu. O tym, jak się ubiera, co je na śniadanie i jakie wartości wyznaje.
Z jednej strony wydaje się to jasne. Ale równocześnie jest to pewnego rodzaju ułuda, którą jesteśmy karmieni (przez kogo?), w którą bardzo chcemy wierzyć.
W rzeczywistości jak najbardziej jest tak, że decyduję o swoim życiu w wielu aspektach, ale jednocześnie powinienem też pamiętać, że moja decyzyjność jest bardzo ograniczona.
Pogodzenie się z faktem ograniczonego wpływu jest bardzo istotne dla jakości naszego życia. „Twój głos jest ważny” – tak, ale ani nie jest on najważniejszy, ani nie jedyny.
Uświadomienie sobie i zaakceptowanie ograniczeń powoduje, że możemy spojrzeć na swoje życie spokojniej, przekierowując energię w te obszary, gdzie nasz wpływ na swoje życie jest największy.
2. Jedyną pewną rzeczą w życiu jest nieustanna zmiana
Nasze działania często opierają się na błędnym założeniu, że należy zrobić wszystko, aby uzyskać w życiu stabilizację. Dużą część energii marnotrawimy na działania, które mają nam zapewnić wewnętrzny i zewnętrzny spokój, pewność, że jesteśmy zabezpieczeni, i nasze życie będzie sobie spokojnie płynąć.
Tymczasem dla naszego szczęścia kluczowe jest zrozumienie, że rzeczywistość jest inna – cała ludzka egzystencja jest nieustanną, ciągłą zmianą. Mimo że stale próbujemy zachować stałe punkty odniesienia jak upodobania, zachowania i rytuały, nie potrafimy w żaden sposób zatrzymać upływającego czasu. Jednak zrozumienie i doświadczanie w pełni tej nieustającej zmiany nie musi być doświadczeniem nihilistycznym. Wręcz przeciwnie – doświadczanie zmiany nie ma nic wspólnego z beznadzieją, może i powinno być stymulującym otwieraniem nowych horyzontów i możliwości. W pierwszej chwili może to się wydawać bardzo obciążające (ledwie sobie jako-tako poukładałem życie, a tu ktoś znowu każe mi się rozwijać i zmieniać), jednak warto podejść do tego inaczej i ujrzeć w tym nie kolejne zadanie do wykonania, ale naturalny bieg rzeczy, naturę świata.
To jest doświadczanie świadomego przechodzenia dnia w noc, a nocy w dzień. To jest doświadczanie pór roku, padającego deszczu i pierwszych promieni słońca po nim.
3. Pogódźmy się z faktem, że świat sprzed pandemii nie wróci już nigdy
To co wydarza się od kilku miesięcy i nadal będzie się dziać odcina grubą kreską świat sprzed pandemii od świata po pandemii.
Założenie, że jakoś przeżyjemy czas epidemii, a później wrócimy do normalnego życia… jest założeniem błędnym.
Nasze życie jest tu i teraz. Nie mamy innego życia, na które warto by czekać.
I od tego, będzie w nas refleksji i zrozumienia tego co się wydarza, zależy jak nam się będzie żyło po pandemii.
4. Czas pandemii jest momentem, w którym – chcemy tego, czy nie – przekonujemy się co w naszym życiu funkcjonuje dobrze, a co źle. W co słusznie zainwestowaliśmy, a o czym kompletnie zapomnieliśmy
Zapewne zdarzą się frustracje z powodu błędnych decyzji. Nie muszą być do końca naszą winą – może mieliśmy złe wytyczne czy też nie potrafiliśmy jasno powiedzieć sobie, co jest dla nas najważniejsze – niemniej podjęliśmy je i musimy teraz stawiać czoło konsekwencjom.
Jedną z możliwości, jakie daje nam ten nietypowy czas jest to, że możemy przemyśleć nasze funkcjonowanie. Zastanowić się, czy i jak chcielibyśmy je zmienić. Sytuacja kryzysowa będzie dla nas nauką tylko wtedy, gdy wyciągniemy z niej wnioski. Gdy później na ich podstawie zaczniemy pracować nad naszą świadomą zmianą. Bo pamiętajmy, że nawet jeśli my nic nie zrobimy, to i tak będzie się zmieniać świat wokół nas, i pewne zmiany wręcz na nas wymusi. Na pewno więc mądrzej jest nie czekać na ten przymus, tylko zmieniać się po swojemu, w stronę i w tempie jakie nam najbardziej odpowiadają.
5. Relacje i związki rozpadną się
Źródło: pixabay.com
Niektóre na pewno… ale będą to te, które z różnych powodów i tak powinny się rozpaść – najczęściej z naszego lenistwa i braku chęci do pracy nad zmianą, która początkowo zawsze bywa trudna. W naszym „normalnym” życiu byliśmy zbyt zapracowani, zbyt zmęczeni i przebodźcowani, aby zauważyć, że relacja, w której funkcjonujemy to raczej firma dostawczo-cateringowo-sprzątająca, nastawiona na przyjemne spędzanie czasu. Teraz, podczas kwarantanny nagle zmuszeni do spędzania za sobą całych dni w zamkniętym mieszkaniu, bez miejsca na odizolowanie się, możemy nagle stanąć oko w oko z problemami, które do tej pory udawało nam się chować po kątach bądź omijać.
Najlepiej zaś przetrwają czas pandemii te relacje i związki, które zauważą obszary do zmiany i podejmą działania naprawcze. Tym bardziej, jeśli taka nauka nie pójdzie w las i pozostanie z nimi na zawsze jako wzór postępowania – wtedy mają szanse na długie i dobre życie, w którym łatwej będą sobie radzić z trudnymi sytuacjami, a czasem łatwym i dobrym będą się cieszyć w sposób podwójny.
6. Skromność …zapomniana cecha, która może uratować świat
XXI wiek był dla nas dotąd wiekiem demokratycznego zaspokajania potrzeb. Nowych gadżetów, nowych znajomości, nowych książek a przede wszystkim nowych informacji.
Jeszcze nigdy w historii ludzkości tak wiele ludzi nie miało dostępu do tak wielu rzeczy, i to posiadanie rzeczy stało się najpotrzebniejszą potrzebą naszych czasów.
Tymczasem wiemy, że często jest to droga wiodąca na manowce, i łatwe szczęście „instant” wynikające z nabycia tego czy innego gadżetu nigdy nie zamieni wewnętrznego szczęścia i spokoju, nierzadko wypracowanego w trudzie.
Dlatego też powrót do skromności, choćby w kilku obszarach naszego życia, może doprowadzić do uspokojenia i większego zadowolenia, które będą zbawienne dla całej naszej pędzącej na oślep cywilizacji.
7. Szczęście to wybór posiadania kilku rzeczy, a nie posiadanie wszystkiego
Świadomy wybór tego, co jest dla mnie najważniejsze, może spowodować, iż będziemy czuć się bardziej szczęśliwsi. Tyle że aby dokonać tego wyboru, musimy być w dobrej relacji ze sobą. Mieć świadomość tego, co dla nas istotne.
8. Relacja z samym sobą
To moja osobista mantra: relacja z samym sobą jest najważniejsza dla dobrego funkcjonowania w życiu.
Bo tak naprawdę to jest część świata, na którą mamy największy wpływ i którą możemy uporządkować według własnych potrzeb.
Im jesteśmy bliżej siebie, świadomi swoich słabych i mocnych stron, pogodzeni z przepływem różnorodnych doświadczeń… tym lepiej będziemy funkcjonować; zarówno w dobie kryzysu, jak też przed nim i po nim.
9. Pandemia to wiadomość od Świata dla nas
Źródło: pixabay.com
Jak brzmi? Banalnie: nic już nie będzie takie, jak było. Ludzkość musi przeinterpretować swoje życie.
Nauczyć się inaczej pracować, inaczej spędzać czas, nauczyć się innych kompetencji. Będzie trudno. Tym bardziej, że przez dłuższy czas będziemy się borykać z załamaniem gospodarki, co w wymiarze zbiorowym oznacza zamykanie i bankrutowanie fabryk i zakładów. W wymiarze indywidualnym zaś zwolnienia i brak pens ji na koncie, co nieuchronnie będzie wpływać na relacje rodzinne i społeczne.
Ale jeśli właściwie odczytamy tę wiadomość…..
Możemy i powinniśmy zmienić siebie. To bardzo ważne, by zmieniać się indywidualnie. Jednak tym razem to będzie za mało. Musimy zmienić się również korporacyjnie i globalnie.
10. Ile mamy jeszcze żyć?
Tu jest ta zła, ale i dobra nowina: nie mamy więcej.
Tylko od nas zależy, co z tą nowiną zrobimy.
Artykuł napisała: Renata Pająkowska-Rożen,
Psycholog, psychoterapeuta, terapeuta i trener.
